Pentagram to nic innego tylko figura geometryczna, a dokładniej – pięciokąt foremny gwieździsty. Jako symbol pojawił się już w neolicie jako Gwiazda Isztar lub Gwiazda Izydy. Początkowo kojarzony z doskonałością, oznaką właściwego życia i godnej śmierci.
W Babilonii uważano go za pomyślny znak umieszczany na pojemnikach z żywnością, aby zapobiegnąć jej zgniciu. Wcześni chrześcijanie wierzyli, że pięć wierzchołków pentagramu odzwierciedlało rany Chrystusa na krzyżu.
Współcześnie znak ten posiada dwa znaczenia, zależne od tego ile wierzchołków jest skierowanych do góry.
Pentagram Odwrócony posiada dwa rogi zwrócone ku górze, przez co ma symbolizować powiązania z mocami diabelskimi oraz profanum – czyli ułomność człowieka i jego żądze i emocje przeważające nad czystością ducha.
Pentakl to z kolei pentagram z jednym wierzchołkiem u góry, który jest często uznawany za amulet chroniący przed magią i klątwami.