Gryfy to stworzenia mityczne najczęściej przedstawiane jako hybrydy lwów ze skrzydłami i głową orła, a czasami – uszami osła. Jego wizerunki możemy znaleźć już figurkach sprzed pięciu tysięcy lat, pochodzących z Mezopotamii.
Europejskie korzenie gryf zapuścił dopiero około 1600 roku p.n.e., kiedy to jego symbolika dotarła na Kretę i Cypr. Współczesny wygląd tego stworzenia został jednak zatwierdzony dopiero w średniowieczu, kiedy to wizerunek gryfa zaczął pojawiać się na herbach szlacheckich jako symbol odwagi i mężności. O dziwo to jest sprzeczne ze wcześniej przyjętą charakterystyką tych stworzeń!
Otóż według mitologii greckiej (a później rzymskiej) były to okrutne i dzikie stwory, które polowały na konie, woły i były niebezpieczne dla człowieka. Dopiero z czasem zaczęto im przypisywać korzystniejsze cechy, takie jak szybkość, siłę, waleczność, wytrwałość czy czujność.
W religii chrześcijańskiej gryf uważany jest za symbol Chrystusa – korpus lwa i głowa orła miały oznaczać ni mniej ni więcej boską oraz ludzką naturę Mesjasza.