Czarną magię utożsamiano zawsze z negatywnymi wydarzeniami w życiu danego człowieka lub złymi cechami charakteru, które ta odmiana magicznych umiejętności miała uwypuklać. Chciwość, pycha oraz żądza sławy były odbierane za negatywne skutki użytkowania nieczystych mocy.
Jeżeli ktoś odniósł sukces, a w dodatku nie do końca było wiadomo, czym sobie dana osoba na niego zasłużyła, od razu przypisywano jej korzystanie z czarnej magii. Oczywiście, działo się to w czasach odległego nam już średniowiecza, kiedy rzekome czarownice palono na stosie, ponieważ potrafiły przywrócić do życia człowieka, który stracił przytomność.
Jednak ezoteryka i czarna magia, a raczej ich symboliczna natura, nie wyginęły razem z rycerzami. Po prostu dzisiaj funkcjonują głównie jako wróżby, które są tępione przez religie świata.