Już wówczas zawodnicy przygotowywali się bardzo starannie do występu w tej najważniejszej imprezie, a treningi sportowe ukierunkowane były na zdobywanie laurów olimpijskich. Praktyki stosowane przez starożytnych Rzymian zachwiały mocno szlachetna idea zmagań sportowych, ponieważ na arenach toczyła się często walka o życie, a wykorzystywani do popisów sportowych gladiatorzy nie byli wolnymi ludźmi. Gladiatorów rzymianie rekrutowali spośród niewolników wykazujących wyjątkową siłę i sprawność fizyczną. Ich występy na arenach służyły uciesze zgromadzonej publiczności i sławie ich właścicieli.
Korzyść, jaka odnosili ze swojego talentu sami gladiatorzy polegała jedynie na lepszych warunkach życia, lepszym jedzeniu, co miało zapewnić im odpowiednią kondycję fizyczną. Spadek formy i przegrana kończyły się często śmiercią zawodnika, który przestawał być przydatny. Istniały specjalne szkoły gladiatorów, do których posyłano najzdolniejszych chłopców spośród niewolników. Zajęcia w tych szkołach polegały wyłącznie na ćwiczeniach fizycznych, mających zapewnić jak najlepsze wyniki w czasie igrzysk. Bardziej niż treningi sportowe były to wysiłki służące przeżyciu, a gwarantowało je tylko zwycięstwo.
Obecnie, w dobie bardzo popularnego sportu zawodowego, nazywa się często jego adeptów współczesnymi gladiatorami.
Porównanie to nie sugeruje oczywiście, że przegrana w zawodach ma się skończyć śmiercią sportowca, lecz chodzi o całkowite podporządkowanie trybu życia wyczynowi sportowemu. Pod kątem przyszłych wyników dobierana jest dieta zawodnika, spożywanie dodatkowych odżywek, intensywność treningu, ćwiczenia zarówno fizyczne jak i trening psychologiczny. Więcej o odżywkach dla sportowców, ich działaniu oraz opinie na ich temat znajdziesz na AfterGYM.pl
Współcześni gladiatorzy nie walczą na boiskach i stadionach o przeżycie, lecz o pieniądze, czyli potencjalne bogactwo i luksus.
Tym niemniej, zarówno zawodnikom, jak i ich trenerom zdarza się zapominać o właściwych proporcjach i jak najlepszy wynik sportowy staje się wartością nadrzędną w stosunku do innych życiowych celów. Treningi sportowe przygotowywane i prowadzone są przez cały sztab specjalistów – lekarzy, dietetyków, masażystów, szkoleniowców fizykoterapeutów, psychologów. Sam sportowiec, jako człowiek, przestaje być w pewnym momencie podmiotem, a staje przedmiotem, narzędziem za pomocą którego osiągany jest cel nadrzędny, czyli maksymalny wynik. Intensywne uprawianie zawodowego sportu paradoksalnie prowadzi często do nieodwracalnych schorzeń i niszczenia organizmu.
Całkowitym już zwyrodnieniem można nazwać wspomaganie zawodników środkami chemicznymi, dającymi krótkotrwały efekt w postaci wzrostu wydolności, a na dłuższą metę degradacją zdrowia, a czasem utratą życia. Dlatego, z punktu widzenie społecznego, bardzo ważne jestpropagowanie sportu amatorskiego, w którym najważniejszy jest nie wynik, tylko satysfakcja i dobre samopoczucie.
Sport amatorski i rekreacja sprzyjają zachowaniu ładnej sylwetki, zdrowej cery, jasności umysłu. Uprawianie sportu amatorskiego również musi być podparte świadomością i zdrowym rozsądkiem. Podobno w każdym wieku można rozpocząć uprawianie sportu, ale należy pamiętać o tym, że intensywność treningu, szczególnie na początku musi być dostosowana do wydolności organizmu. Zbyt duży wysiłek na początku prowadzi nieuchronnie, po pierwsze do zniechęcenia, a po drugie do bolesnej często regeneracji. Starszy pan czy pani nie mogą padać ze zmęczenia po treningu, bo może się zdarzyć, że po prostu nie wstaną. Każdy, kto ma ochotę na uprawianie sportu musi mieć świadomość, co do stanu i wydolności swojego organizmu. Czas planowanych treningów powinien być odpowiednio zgrany z rozkładem posiłków. Bieg lub jazda na rowerze po obfitym obiedzie nie będą ani zdrowe ani przyjemne.
Nie można na pewno dopuścić do odwodnienia i wypłukania z organizmu niezbędnych mikroelementów.
Dlatego podczas, a przede wszystkim po treningu, konieczne jest uzupełnianie płynów i to napojami zawierającymi odpowiednie składniki. Bardzo istotną sprawą wydaje się również tygodniowy rozkład treningów, aby stosownie wyważyć czas wzmożonego wysiłku i odpoczynku. Na pewno nie zaszkodzi zasięgnąć porady u osób trenujących już od dłuższego czasu i bardziej doświadczonych. Ich wskazówki mogą okazać się bardziej cenne niż podręcznikowe zasady. Idealnie, gdy jest okazja trenować ze starszymi stażem zawodnikami. Nie można zapominać, że nadrzędnym celem przyświecającym idei uprawiania amatorskiego sportu jest osiągnięcie stanu, w którym trening staje się czystą przyjemnością, a wytworzone podczas wysiłku endorfiny powinny zapewnić uczucie szczęścia satysfakcji na dłuższy czas.