Wyświetlenie artykułów z etykietą: łuszczyca

W 2004 roku przy wsparciu i pomocy Międzynarodowej Federacji Chorych na Łuszczycę ( IFPA ) a z inicjatywy chorych na łuszczycę na całym świecie, dzień 29 października ustalono Światowym Dniem Łuszczycy. Na całym świecie na łuszczycę choruje około 3% ludzi. Dzień ten ma zwrócić uwagę, jak trudnym problemem jest ta przewlekła, niezakaźna i nieuleczalna choroba.

Łuszczyca to bardzo powszechny problem, dotyczący blisko 2% europejskiej populacji. W samej Polsce ma ją około 800 tysięcy osób. I choć jest to choroba dobrze znana, to jednak nadal pozostaje wstydliwa dla osób borykających się z nią.

 Łuszczyca nie jest zaraźliwa, ale jej objawy budzą niechęć otoczenia. Nie można jej całkowicie wyleczyć, ale można spowodować, że na jakiś czas przestanie dawać o sobie znać. Najczęściej zapadają na nią ludzie młodzi w wieku 15–30 lat, choć pierwsze objawy mogą wystąpić dopiero po piątej dekadzie życia.

 Jeszcze około 10 lat temu klasyczna definicja łuszczycy opisywała ją jako przewlekłą, nawrotową, zapalną, niezakaźną chorobę skóry. Obecnie coraz częściej określa się ją jako skórny wyraz uogólnionego procesu zapalnego. Wynika to z coraz lepszego poznawania zjawisk, jakie nie zachodzą tylko w skórze, lecz w całym organizmie chorych na łuszczycę.

Skóra dla osoby cierpiących na łuszczycę to niekończący się obowiązek w pielęgnacji i troszczeniu się o nią. Nie ma tutaj taryfy ulgowej – nie można sobie pozwolić na dzień odstępstwa. Każdy taki dzień może niestety objawy łuszczycy, czyli zmiany skórne. Przede wszystkim zrewiduj wszystkie kosmetyki, których używasz. Na samym początku

Objawy łuszczycy, czyli choroby skóry, która dotyka 3% populacji, można zlikwidować w 100%, ale trzeba dopasować leczenie do konkretnej łuszczycy. A odmian jest kilka. Rodzaje łuszczycy różnią się od siebie wyglądem zmian na skórze, intensywnością tych zmian, ale również miejscem występowania.

Pacjenci dotknięci tym schorzeniem nigdy jej „nie polubią”. Muszą ją zaakceptować, jako stały, choć uciążliwy  element życia. Nie znaleziono na nią skutecznego lekarstwa, ale udaje się łagodzić jej  objawy.

W teorii nic, co ludzkie nie powinno być nam obce. Zdawać by się mogło, że w XXI w. tabu dotyczące wielu tematów zostało zniesione. Tymczasem sprawy, o których wstydzimy się mówić ciągle istnieją; co więcej - zmieniają się cyklicznie co kilkanaście – kilkadziesiąt lat. Co ciekawe, walka z niektórymi chorobami niegdyś objętymi tabu dzisiaj staje się przedmiotem wielu edukacyjnych akcji społecznych.