Umowa na czas określony

Jedną z najbardziej popularnych umów terminowych jest umowa na czas określony. I w przypadku tej umowy okres jej trwania ustalają obie strony stosunku pracy w drodze negocjacji.

Przepis art. 29 § 1 k.p. stanowi, iż umowa o pracę powinna m. in. określać swój "rodzaj". W przypadku, gdy ma to być umowa na czas określony, nie wystarcza stwierdzić, iż zawiera się ją na "czas określony", lecz trzeba wskazać, na jaki czas. W razie braku tego wskazania w umowie, jeżeli nie uda się ustalić zamierzonego czasu jej trwania, zgodnie z art. 65 k.c. w zw. z art. 300 k.p., w drodze wykładni stosownie do okoliczności, w których została zawarta, zasad współżycia społecznego i ustalonych zwyczajów, trzeba będzie uznać, że umowa została zawarta na czas nie określony.1
Umowy na czas określony rozwiązują się z upływem terminu, na jaki zostały zawarte. W zasadzie nie podlegają one wypowiedzeniu. Z tym że przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, strony mogą przewidzieć możliwość wcześniejszego rozwiązania tej umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Stanowi o tym art. 33 kodeksu pracy.

1. T. Liszcz, Glosa do wyroku SN z dnia 17 listopada 1997 r., I PKN 370/97T, OSP 1999, nr 2, poz. 46.

źródło: www.justitia.pl