Źródła prawa konstytucyjnego

źródła materialne - czynniki wpływ. na ukształtowanie się P. K.
źródła formalne - to formy powstawania i egzystencji norm pr.

Rodzaj źródeł wynika od organu, który ustanowił dany akt normatywny oraz jego trybu i przedmiotu.
Hierarchia : konstytucja, ustawa, dekret, rozporządzenie, uchwała parlamentu. Są to akty normatywne, które w swej treści zawierają normy pr. konst. ( ustawy w tekście konst. wejście w życie innych, które w bardziej szczegółowy sposób uregulują pewne kwestie ). Ustawy ograniczone są czymś pośrednim między konst. a ustawą zwykłą - wymagana odpowiednia procedura i treść, są one zapowiedziane.

Konstytucja, podstawowe źródło, związane jest z urządzeniem, organizacją i funkcjonowaniem państwa. Pojęcie konstytucji zależne jak będzie się pojmować państwo, władzę. Państwo - instytucja ( organizacja ) powołana i utworzona przez społeczność ( jednostki ) dla realizacji podstawowych celów i dążeń, ideałów jednostek i społeczeństwa. Posiada osobowość prawną ( tj. wyposażone w prawa i obowiązki ), władzę polityczną. Nie może działać sama. Do spełnienia jego funkcji potrzeb. wyposażone w organy. Zasady powoływania, organizowania, współdziałania - muszą być określone ( to obejmuje konstytucja dla państwa jako osoby prawnej jest statutem ). W monarchiach absolutnych nie było konstytucji, choć monarcha stanowił pełne reguły, które obowiązywały, ale mógł je zmieniać ( reguły osobiste w chwili śmierci przestawały obowiązywać ). Rewolucja oddziela państwo od osoby króla. Konstytucja określa organizację władzy w państwie. Współcześnie K. są instrumentem ograniczania władzy w państwie i wł. Państwa w społeczeństwie np.

DEKLARACJA PRAW CZŁOWIEKA I OBYWATELA ( 1789 ). Posiadający władzę stają się podporządkowani regułom zawartym w konstytucji. Przyjęcie i jej obowiązywanie w państwie wiąże się z instytucjonalizmem, z określeniem reguł jej organizacji, funkcji układu stos. ze społeczeństwem (z jednostkami ). Konstytucja polityczna i społeczna : - konst. nie jest celem samym dla siebie. Państwo to tylko instyt. dysponująca pewnymi środkami. Status państwa jako osoby prawnej musi być dostosowany do celów władzy jakie przed nią stawia społeczeństwo. - konst. społecz. określa cele państwa. Nie zawsze czyni to w tekscie w sposób wyraźny. Ale można do tego dojść interpretując znaczenia różnych rozwiązań. - zawarta we wstępie poprzedzającym konstyt. (deklaracje lub aneksy dołączone do K.). Konstytucja społeczna wyznacza zawsze organizację władzy, jest zatem treścią k. polit. ( zas. Organ. Funkcjonowania władzy w państwie).

źródło: www.justitia.pl