Kontrola dostępu a skanery optyczne

Ich działanie opiera się na skanowaniu – fotografowaniu powierzchni opuszka palca. Bardziej nowoczesne skanery optyczne wykorzystują do sczytania linii papilarnych matryce CCD, czyli matryce, które zbudowano ze światłoczułych elementów. Tego typu matryce mają możliwość przetwarzania zeskanowanego wzorca odcisku palca na obraz cyfrowy.
Jak później udowodniono miały jedną główną wadę – można było w łatwy sposób je oszukać – podrobić odcisk palca poprzez zrobienie jego silikonowego odlewu. Przez tą wadę skanery optyczne w systemach identyfikacji osób nie spełniały do końca swojej funkcji. Kontrola dostępu do pomieszczeń wymaga bowiem 100% wiarygodności identyfikowanej osoby.

Często dochodziło również do pomyłek identyfikacji osób, gdyż obraz zaczytany przez skaner miał znikomy kontrast i czasem łatwiej można było na nim zobaczyć brud niż linie papilarne co też wprowadzało czytnik w błąd i identyfikowało błędnie daną osobę lub nie identyfikowało jej w ogóle. Nierzadko również osoby nie dało się zidentyfikować przez uszkodzony naskórek (np. bliznę na palcu czy skaleczenie).

Jednak mimo swoich wad skanery optyczne nadal stosowano i stosuje się w produkcji urządzeń systemów kd, lecz zazwyczaj tego typu urządzenia wykorzystywane są głównie w miejscach, gdzie bezpieczeństwo i kontrola dostępu nie są priorytetem. Co skłaniało i nadal skłania kupujących do stosowania systemów kontroli dostępu ze skanerami optycznymi? To, co skłania zazwyczaj każdego z nas do zakupów – niska cena. Otóż tego typu systemy kd są dostępne w bardzo atrakcyjnych cenach, a jeśli firmie nie zależało na wysokiej jakości i wiarygodności urządzeń (np. czytniki były instalowane w celu ograniczenia niepożądanym osobom dostępu do toalet, pomieszczeń biurowych, skanerów, magazynów itp.) ten czynnik wystarczał aby zdecydować się na zakup i wdrożenie takiego systemu kontroli dostępu. http://zgredtodziad.eu/