Petronas Towers, symbol azjatyckiego cudu gospodarczego
Rząd Malezji postanowił stworzyć budynek, który stanie się rozpoznawalnym na całym świecie symbolem kraju. Projekt finansowało jedno z największych malezyjskich przedsiębiorstw, kompania naftowa i gazowa Petronas, od której pochodzi nazwa budynku. Wybrano celowo najmodniejszy styl w architekturze - postmodernizm. Bliźniacze wieże w Kuala Lumpur stanowiły więc rodzaj łuku triumfalnego, podkreślającego szybki rozwój gospodarczy kraju (więcej na ich temat można przeczytać na https://architectu.pl/artykuly/petronas-towers-czyli-dwie-wieze-w-kuala-lumpur).
Samo to, że zbudowano obok siebie dwa tak wysokie budynki, nie miało precedensu - bliźniacze założenie naśladowały później inne wieżowce, zlokalizowane w Chinach, Dubaju, Indiach i Rosji. Lata 90. to okres niezwykle szybkiego rozwoju gospodarki południowo-wschodniej Azji. Wieże Petronas, które zbudowano w latach 1992-1998, wyprzedziły najwyższe wieżowce amerykańskie - miały stać symbolem azjatyckiego cudu gospodarczego. Założenie to nie spełniło się do końca: w czerwcu 1997 roku miał miejsce azjatycki kryzys finansowy, który zachwiał malezyjską gospodarką. Dla wielu malezyjski drapacz chmur stał się więc raczej symbolem marnotrawstwa środków, niż dynamicznego rozwoju.
Architektura Petronas Towers
Bliźniacze wieże w Kuala Lumpur to przykład modnej w latach 90. architektury postmodernizmu. Projektantem budynku był César Pelli, architekt amerykański pochodzący z Argentyny. Styl ten odrzuca prostotę i funkcjonalność awangardowej, modernistycznej architektury XX wieku. Powraca do dekoracyjności i ornamentu, często nawiązuje też do architektury minionych epok. Nieobca jest mu gra konwencjami, zabawa formą, groteska, wprowadzanie do architektury elementów znaczeniowych i symbolicznych, a nawet celowy kicz. Tendencje te reprezentują również wieże w Kuala Lumpur, które nowoczesność i technologiczną perfekcję łączą z tradycjami malajskiej architektury muzułmańskiej. Drapacz chmur nawiązuje do architektury dalekowschodnich minaretów.
Obie wieże w Kuala Lumpur są identyczne. Każda składa się z ośmiu kolistych struktur, co świadomie zrywa z modernistyczną tendencją do stosowania linii prostych. Petronas Towers mają 88 kondygnacji, przy czym między 41 i 42 piętrem znajduje się przejście, które nadaje wieżom formę łuku triumfalnego. Tylko część budynku zajmuje powierzchnia użytkowa, wykorzystywana głównie jako biura. Aż 74 metry wysokości liczą sobie iglice wież Petronas, które nie pełnią żadnych funkcji poza czysto dekoracyjnymi. Nietypowa jest również konstrukcja budynku, opierająca się na 16 masywnych kolumnach. Do budowy tego drapacza chmur użyto nie stali, ale wyłącznie zbrojonego betonu.