Prawie każda mała dziewczynka marzy o tym, aby choć raz w życiu założyć koronę i szarfę miss. Wraz z upływem lat większość porzuca jednak sny o zdobyciu tytułu tej najpiękniejszej. I raczej nie powinny żałować tej decyzji, gdyż bycie na świeczniku ma bardzo wiele minusów. Nierzadko też niesie za sobą śmiertelne zagrożenia. Pojawiając się na scenie lub ekranie telewizora można bowiem przykuć uwagę nie tylko jurorów czy widzów, ale także wszelkiej maści dewiantów seksualnych i morderców.

Mamy dobrą wiadomość dla fanów emocjonującego serialu dokumentalnego „Zdrada”. Już od 4 stycznia, w soboty i niedziele o godzinie 22:00 i 23:00 będą mogli śledzić kolejne miłosne tajemnice – kanał CBS Reality wyemituje 13. sezon „Zdrady”. A w nim po raz pierwszy w rolę gospodarza programu wcieli się Clark Gable III, wnuk słynnego Clarka Gable, nieżyjącego już aktora z filmu „Przeminęło z wiatrem”.

Czy tendencja do czynienia zła jest zapisana w ludzkich genach? Czy zachowania przestępcze mogą być dziedziczone? Z tymi intrygującymi zagadnieniami postanowili zmierzyć się autorzy programu "Zło w genach", który już w styczniu będzie miał premierę na kanale ID. Dzięki przedstawionym w nim historiom widzowie przekonają się, co tak naprawdę oznacza zwrot „czarna owca” i dlaczego w popularnym powiedzeniu „z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciu” niestety jest tak wiele prawdy. 

W instytucji więzienia, jego funkcjonowaniu i klimacie odizolowania jest coś, co od zawsze ciekawiło ludzi. Nikt nie chciałby trafić do takiego miejsca, ale wielu z nas interesuje się tym, jak życie osadzonych wygląda na co dzień, jak przebiegały najbardziej spektakularne ucieczki przestępców i wreszcie: jak wyglądały od środka najsłynniejsze więzienia.

Za pierwszy film surrealistyczny oficjalnie uznaje się „Psa Andaluzyjskiego” (1929). Jest to filmowy debiut Luisa Buñuela zrealizowany przy współpracy z jednym z najznakomitszych malarzy nurtu surrealizmu – Salvadorem Dali. Już pierwsza, słynna scena z brzytwą różni się od tego, co kino miało widzom to zaproponowania do tej pory. W kompozycji „Psa Andaluzyjskiego” od razu można zwrócić uwagę na pomieszanie związków czasowo-przestrzennych, niejasność, która daje dużą możliwość do interpretacji, płynność i zmienność składników.