Orzekanie w postępowaniu nakazowym może nastąpić wyłącznie na podstawie wniosku o ukaranie złożonego przez oskarżyciela publicznego, sporządzonego w wyniku ustaleń popartych wiarygodnymi dowodami, jeżeli z dowodów tych wynika, że obwiniony nie kwestionuje popełnienia zarzucanego mu czynu, a okoliczności tego czynu i wina obwinionego nie budzą wątpliwości.
Nakazem karnym można orzec obok kary grzywny w podanej wyżej wysokości także środek karny, z tym że zakaz prowadzenia pojazdów na okres nie dłuższy niż rok.
Postępowanie nakazowe jest niedopuszczalne, jeżeli zachodzą okoliczności określone w art. 21 § 1 kodeksu, a więc gdy obwiniony jest głuchy, niemy lub niewidomy, a także gdy zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności.
Nakaz karny powinien zawierać:
* oznaczenie sądu i sędziego, który go wydał,
* datę wydania nakazu,
* imię i nazwisko oraz inne dane określające tożsamość obwinionego,
* dokładne określenie czynu przypisanego przez sąd obwinionemu, ze wskazaniem zastosowanych przepisów ustawy karnej,
* wymiar kary i inne niezbędne rozstrzygnięcia.
Nakaz karny powinien zawierać pouczenie o terminie i sposobie zaskarżenia. W razie niemożności doręczenia obwinionemu nakazu karnego w ciągu 3 miesięcy, sąd może uznać nakaz za bezskuteczny; sprawa podlega wówczas rozpoznaniu na zasadach ogólnych.
źródło: justitia.pl
Postępowanie nakazowe
Jest rodzajem postępowania szczególnego. Sąd na posiedzeniu może orzec wyrokiem nakaz karny w sprawach o wykroczenia, w których wystarczające jest wymierzenie grzywny w kwocie nie wyższej niż połowa przewidzianej w ustawie górnej granicy wysokości grzywny.