Teorie powstania papierów wartościowych jak powstaly akcje teoria kontraktowa i kreacyjna

2. TEORIA KREACYJNA - papier wartościowy powstaje przez jednostronne oświadczenie woli osoby podpisującej dokument, co nadaje zobowiązaniu od samego początku charakter abstrakcyjny oderwany od przyczyny gosp. i umowy, która doprowadziła do wystawienia dokumentu i wręczenia go drugiej osobie (w k.c ).
3. TEORIA EMISYJNA - dokument staje się papierem wartościowym z chwilą jego przekazania innej osobie przez wystawcę , przez co odrywa się od umowy, jako przyczyny sprawczej powstania papieru wartościowego - modyfikacja teorii kontraktowej.
4. TEORIA DOBREJ WIARY - wymaga nabycia dokumentu w dobrej wierze - modyfikacja teorii kreacyjnej.

AKCJE

* wierzytelności o charakterze majątkowym (dywidendy)
* wierzytelności niepieniężne (prawo korporacyjne)

Stara ustawa - krytykowana ze względu na nieścisłości jurydyczne. Definicja w niej zawarta została ustalona na jej własne potrzeby.

Papiery wartościowe to dokumenty :

* utrwalone w ten sposób, by mogły stanowić samodzielny przedmiot obrotu
* musiały stwierdzać określone prawo
* o charakterze majątkowym

Nowa ustawa - ustawodawca zakłada istnienie zasady numerus clausus, lecz jej znaczenie zawęża jedynie do potrzeb ustawy. Obrót publiczny może być prowadzony również w odniesieniu do poszczególnych uprawnień (które mogą być samodzielnymi papierami wartościowymi)

Prawa pochodne z pap. wart. są dwie grupy instrumentów finansowych:

* derywaty, które są źródłem zobowiązań o następującej konstrukcji: dłużnik takiego zobowiązania ma obowiązek świadczyć na rzecz uprawnionego w ten sposób, że ma dostarczyć z góry określoną ilość umówionego dobra (pap. wart.) - instrumentu bazowego w określonym terminie. W tej grupie strony rozliczają się przez fizyczne dostarczenie określonego dobra na określonych warunkach
* financial futures - są to tego typu instrumenty, z których powstają zobowiązania rozliczane wyłącznie w pieniądzu. To czy świadczenie będzie wypłacone oraz jego wysokość kalkulowane jest w oparciu o kurs giełdowy określonego dobra. Strona uprawniona takiego zobowiązania może domagać się od emitenta (dłużnika) świadczenia tylko wówczas, gdy ziści się określony w treści tego pap. wart. warunek i w wysokości wynikającej z różnicy między kursem giełdowym umówionego dokumentu bazowego z dnia rozliczenia (wykonania), a kursem umówionym w warunkach np.: gdy emitent mówi wobec nabywcy, że zapłaci mu w określonym dniu kwotę stanowiącą równowartość w złotych różnicy między kursem giełdowym akcji "Kredyt Banku PBI" , a 13 zł , pod warunkiem, że różnica ta będzie większa niż 0.

Mogą one występować na niepublicznym rynku papierów wartościowych (ustawa o obligacjach).

ZOBOWIĄZANIE jest stosunkiem prawnym, w którym jedna osoba może żądać od drugiej świadczenia, a to ostatnie powinna to świadczenie spełnić.

ŚWIADCZENIE - zachowanie się dłużnika zgodne z treścią zobowiązania i polegające na zadośćuczynieniu godnemu ochrony interesowi wierzyciela.

ZDARZENIA CYWILNO-PRAWNE (takie fakty, które mają doniosłość na obszarze stos. cywilnopr. fakty, z którymi hipotezy norm pr. wiążą określone w dyspozycjach tych norm konsekwencje (powstanie, zmiana, wygaśnięcie stos. pr. )

źródło: www.justitia.pl