Z Dalekiego Wschodu do Europy pierogi przywiózł prawdopodobnie Marco Polo, a w XIII wieku dotarły one także do Polski, gdzie dzięki biskupowi Jackowi Odrowążowi zrobiły zawrotną karierę. W odróżnieniu jednak od chińskich i włoskich, pieczonych lub smażonych w głębokim tłuszczu, nasze pierogi gotowano tak, jak ma to miejsce dzisiaj. Coraz większa popularność cudeniek z falbanką pociągnęła za sobą ich specjalizację. Podczas wesel podawano kurniki, czyli duże pierogi, koniecznie z nadzieniem z dodatkiem mięsa drobiowego, żałobników na stypie natomiast częstowano tzw. knyszami. Koladki przygotowywane były tuż po nowym roku, a sanieżki i socznie ozdabiały imieninowe i urodzinowe stoły.
Dziś pierogi, ponownie przeżywające swój renesans, są jednym z najpopularniejszych dań obiadowych. Neutralne ciasto można bowiem nadziać dosłownie wszystkim: od mięsa, sera i ziemniaków, aż po słodkie owoce, twarożek i bakalie. Niestety, coraz rzadziej mamy możliwość własnoręcznego przygotowania pierogów. Przyczyną jest oczywiście brak czasu. Ciasto musi być bowiem długo wyrabiane, potem należy dokładnie wykrajać odpowiedniej wielkości koła, a następnie cierpliwie sklejać brzegi. A nasze poświęcenie nie zawsze przekłada się na wymierne efekty. Chwila nieuwagi lub słabiej sklejone ciasto i cały farsz z pieroga wypływa podczas gotowania do wody.
Względy te zadecydowały o coraz szybszym rozwoju różnych firm i restauracji, specjalizujących się m.in. w wyrobach pierogarskich. Pamiętajmy jednak, aby przy wyborze gotowych artykułów zwracać uwagę na składniki, w których są wykonane. Polecane są produkty nie zawierające konserwantów ani sztucznych barwników (np. ręcznie lepione pierogi firmy Jawo). Po pierwsze ich smak nie różni się od tych, robionych w domu, po drugie kupując polskie produkty przyczyniamy się do rozwoju rodzimej gospodarki.
Teraz z niewielką pomocą firm takich jak Jawo, Święto Pieroga możemy obchodzić codziennie!