Wyświetlenie artykułów z etykietą: Avant Art Festival

Muzyka Lucien Dubuis Trio to szalony okrzyk energii życiowych – prosty i chwytający za serce. To rezultat poszukiwań nowych definicji i nowych horyzontów w obrębie jazzu.

Pod nazwą Minimetal kryją się artyści Nik Emch i Laurent Goei. Ich muzyka to utwory na gitarę, perkusję i głos, z prostymi tekstami i radykalnym eksperymentalnym punkiem.

Pochodzący z Oslo kolektyw trudno nazwać zespołem norweskim. Jego członkowie i współpracownicy pochodzą bowiem z różnych krajów i kontynentów. Poza Norwegami: Andreasem Morkiem, Matti Hansenem i Markusem O Klyve gra tam też Ted Parsons,

Gitarzysta Stian Westerhus i perkusista Terje Isungset to gorące nazwiska na scenie młodej norweskiej muzyki improwizowanej. Połączyli w duecie swoje siły, by zabrać słuchaczy w mroczną podróż. Trochę jazzu, trochę noise, trochę improv z dodatkiem metalu.

Improwizacja to słowo, które wspomina się najczęściej, pisząc o grupie Puma. Ci radykalni muzyczni buntownicy sieją zamęt i zniszczenie na gruncie wielu nurtów, by potem z ich zdewastowanych ruin budować swoje utwory.

Spektakl grupy MaisonDahlBonnema Ricky and Ronny and Hundred Stars – a Sado Country Opera jest kontynuacją ich pierwszej opery The Ballad of Ricky and Ronny – a Pop Opera (2007). Koniec pierwszej części historii zapewnia otwarty początek drugiej.

Paul Eluard napisał kiedyś: „Kobieta jest piękniejsza niż świat, w którym żyję, zamykam więc oczy”. W tym duchu [Minus 20] ma zaszczyt zaprezentować swoje debiutanckie przedstawienie The Fork – podróż do centrum niewyjaśnialnego.

Maja Ratkje to bez wątpienia pierwsza dama awangardowej muzyki norweskiej. W swojej twórczości artystka podąża ścieżkami elektroakustycznej i kameralistycznej awangardy o bardzo indywidualnym charakterze.

AVANT ART FESTIVAL na stałe zagościł w kalendarzu ambitnych imprez cyklicznych, nastawionych na bardziej wymagającego odbiorcę. Potrzeba nowego spojrzenia na sztukę współczesną szczególnie w jej muzycznym wydaniu zaowocowała organizacją festiwalu,