Puszka aluminiowa ma szereg niezaprzeczalnych zalet:
-jest lekka,
-jest łatwa w transporcie i przechowywaniu (nie tłucze się),
-świetnie "wypełnia przestrzeń"; jej zawartość zajmuje, aż 90 proc. powierzchni potrzebnej na przechowywanie.
-pozwala na szybkie chłodzenie napojów, a więc i oszczędność energii,
-jest atrakcyjna wizualnie i łatwa do zadrukowania, bez potrzeby stosowania etykiet,
-przede wszystkim zaś jest surowcem wtórnym, nadającym się w całości do odzysku.
Na świecie zużywa się dziś rocznie ponad 220 miliardów puszek z czego 178 miliardów to puszki aluminiowe. W samej Polsce w 2002 r. wprowadzono ich 2 mld szt. i produkcja ta wciąż rośnie. W 2003 r. spożycie wyniesie ponad 2,2 mld szt. Statystyczny Amerykanin konsumuje dziś zawartość ponad 400 puszek rocznie. Anglik - około 130. Polak spożywa rocznie zawartość prawie 50 puszek. Przewidywany jest dalszy dynamiczny rozwój tego rynku.
Aluminiowa puszka "jest liderem recyklingu pośród opakowań do napojów". Na świecie odzyskuje się ponad 58 proc. puszek. W Europie średnio 42 proc. W przodującej Szwajcarii i Finlandii powtórnie wykorzystuje się ponad 90 proc. Recykling puszek w Polsce szybko rośnie i w 2002 r. osiagnął średni europejski wynik tj. 41% proc., podczas gdy jeszcze w 1998 r. sięgał 13 proc.
Produkcja aluminium z boksytu wiąże się z wieloma zagrożeniami dla środowiska: jest energochłonna (produkcja 1 kg tego metalu wymaga ok. 20 kWh energii elektrycznej, czyli 20 razy tyle, co wyprodukowanie 1 kg chleba) i prowadzi do skażenia gleby, wody i powietrza, głównie związkami fluoru.
Tymczasem:
Aluminiowe puszki w całości nadają się do ponownego przetworzenia i nie muszą trafiać na wysypiska śmieci. Odzysk aluminium z puszek prowadzić można w nieskończoność, nie powodując utraty jakości metalu.
Recykling puszek aluminiowych, w stosunku do produkcji aluminium z boksytu, powoduje zmniejszenie ilości zanieczyszczeń powietrza aż o 95 proc., a zanieczyszczeń wody o 97 proc. Wymaga też o 95 proc. mniej energii elektrycznej. Oszczędza się w ten sposób również naturalne złoża rud - recykling 1 tony złomu aluminiowego pozwala oszczędzić 4 tony boksytu.
Produkcja aluminium z puszek jest o 60 proc. tańsza od uzyskiwania go z rudy.
Wartość 1 tony puszek aluminiowych to około 1000 USD. W samej Polsce w 2002 roku wartość sprzedanych puszek aluminiowych przekroczyła 120 mln zł. Za kilogram puszek (67 puszek 0,33 l lub 53 puszki 0,5 l) można w skupie przeciętnie otrzymać 2 zł.
JAK ALU-PUSZKI WRACAJĄ DO HUT?
Zanim aluminiowa puszka "powędruje" do huty poddawana jest kilku zabiegom.
Jeszcze w punkcie skupu puszki są sprawdzane magnesem, by oddzielić od aluminiowych te wykonane ze stali. Także w punkcie dokonuje się oczyszczenia puszkowego złomu z odpadów.
Po sprawdzeniu i oczyszczeniu, część skupów dostarcza puszki bezpośrednio do przetwórców. Inne korzystają z usług pośredników.
Tak eksporterzy, jak zakłady przerabiające puszki, po raz kolejny poddają aluminiowy złom testowi elektromagnesem. Często puszki "doczyszcza" się na specjalnych sitach, usuwając z nich drobniejsze zanieczyszczenia (np. piasek). Tak sprawdzony złom jest następnie brykietowany i w takiej formie trafia do hut i odlewni.
Większość polskich puszek aluminiowych jest eksportowana za granicę. Wynika to z jednej strony z korzystnej ceny, jaką oferują odbiorcy w Europie Zachodniej, a z drugiej - z funkcjonowania tam wyspecjalizowanych zakładów przerabiających zużyte puszki na nowe.
W Polsce taki "zamknięty obieg" puszek będzie możliwy, gdy ich konsumpcja jeszcze bardziej wzrośnie i na razie złom puszkowy przetapiany jest razem z innym złomem aluminiowym. Już dziś trwają jednak przygotowania do uruchomienia pierwszej linii, przerabiającej same puszki.
W Polsce funkcjonuje profesjonalny odbiorca złomu aluminiowych puszek po napojach, oferujący bardzo dobre warunki współpracy: KOBA Organizacja Odzysku S.A.