Najlepsi detektywi w historii

Jakie cechy wyróżniają niezapomnianych detektywów od przeciętnych?

Hercules Poirot
Przygody małego Belga z imponującym wąsem znają miliony fanów na całym świecie. Bohater kryminałów Agathy Christie przysporzył sobie fanów zdumiewającymi umiejętnościami analitycznymi oraz galanterią i perfekcjonizmem (czy też raczej obsesją symetrii). Esteta w każdym calu, w zabawny sposób wskazywał na narodowe wady Anglików – jak ich wieczną skłonność do wietrzenia pomieszczeń, czy kontrowersyjne upodobania kulinarne. Przy rozwiązywaniu zagadek kryminalnych korzystał ze swoich „małych szarych komórek” i wielokrotnie wspominał, że najważniejszy jest „porządek i metoda”.

Sherlock Holmes
Najsłynniejszy detektyw świata, wbrew pozorom nie był takim aniołem, jakim przedstawiają go liczne seriale i filmy. Wszyscy wiemy, że w rozwiązywaniu zagadek korzystał z metody indukcji (którą sam nazywał dedukcją), nosił kraciasty płaszcz i palił nieodłączną fajkę. W swojej pracy opierał się na szerokiej wiedzy z zakresu matematyki, psychologii, geologii i balistyki. Niewiele osób wie natomiast, że oprócz tego był uzależniony od tytoniu i kokainy, okazjonalnie zażywał morfinę i opium, a w wolnych chwilach uprawiał boks. Jego rozbuchane ego graniczyło z arogancją. Mało znane jest także istnienie starszego brata Holmesa, znacznie zdolniejszego od niego. Natomiast kobiety, nie odgrywały w życiu detektywa z Baker Street ważnej roli. Jedyną kobietą, z którą był łączony była Irene Adler, o której mówił nie inaczej niż „ta kobieta”.

Rodion Wanzarow
Bohater serii powieściowej Antona Cziża, z których pierwsza – „Boska trucizna” miała niedawno premierę w Polsce (Wydawnictwo Otwarte 2010), odbiega znacznie od wizerunku pozostałych detektywów. W przeciwieństwie do reprezentantów „Złotego wieku” (jak Holmes, czy Poirot) ma żonę i córki bliźniaczki. Nie jest idealny – sepleni i daje sobą manipulować żonie i córkom, wady te dodają mu jednak uroku (i przychylności płci pięknej). Oprócz tego jest pasjonatem filozofii i diabelnie skutecznym śledczym, który do prawdy dochodzi za pomocą sokratejskiej metody pytań. Postać Wanzarowa była stworzona na podstawie prawdziwej postaci śledczego w carskiej policji śledczej.

Adrian Monk
Popkulturowy bohater, człowiek, którego przytłacza własny geniusz. Nie tylko ma nerwicę natręctw, ale także obsesję na punkcie symetrii i porządku. Życie (i współpraca) z nim nie jest łatwe. Monk, który przeżył rodzinną tragedię, chce rozwiązać odpowiednio dużo spraw tak, aby być gotowym na rozwiązanie najważniejszej tajemnicy – zabójstwa jego żony. Zabawne zmagania detektywa oglądają miliony osób na całym świecie.