Europejskie prawo pracy i swoboda przepływu pracowników

Europejskie prawo pracy zaliczane jest do I filaru systemu prawnego Unii Europejskiej. Zaznaczmy jednak, iż powyższe wyodrębnienie prawa pracy ma wyłącznie charakter umowny (jest tworem doktryny), gdyż w żadnym akcie prawnym formalnie nie dokonano takiego podziału.[M. Tomaszewska, Indywidualne prawo pracy Unii Europejskiej (w:), Zatrudnienie i ochrona socjalna pod red. Z. Brodecki, Warszawa 2004, s. 102] Istnieją także rozbieżności w nazewnictwie, gdyż określa się tę gałąź jako: prawo pracy Wspólnot Europejskich [R.Birk, Podstawy prawne wspólnotowego prawa pracy, (w:) Europejskie prawo pracy i prawo socjalne, pod. red. H. Lewandowskiego, K. Serafin, Łódź 1998, s.27}, bądź europejskie prawo pracy w węższym znaczeniu [ L. Florek, Europejskie prawo pracy, Warszawa 2003, s. 15], lub prawo pracy Unii Europejskiej [A.Szydłowska, Europejskie prawo pracy, „Unia Europejska. Przegląd Prawno-Gospodarczy” 2002, nr 4 (27), s. 62] albo europejskie prawo socjalne.[ A.M. Świątkowski: Europejskie prawo socjalne t. I, Warszawa 1998, s. 5]

Samo wyodrębnienie prawa pracy z całości porządku prawnego prawa Unii opiera się na analogicznym kryterium, które stosuje się do wyodrębnienia prawa pracy w poszczególnych państwach członkowskich. W konsekwencji należy uznać, iż europejskie prawo pracy to zespół norm regulujących stosunki społeczne związane ze świadczeniem pracy na podstawie stosunku pracy, z tym zastrzeżeniem, że zarówno pojęcie: praca, jak i pojęcie: stosunek pracy są definiowane na podstawie prawa unijnego, a nie prawa krajowego. [ M. Tomaszewska, op. cit., s. 102]

Jeżeli chodzi o systematykę wewnętrzną europejskiego prawa pracy, to składa się ono z: indywidualnego prawa pracy i zbiorowego prawa pracy. Podkreślmy, iż system zabezpieczenia społecznego leży poza zakresem prawa pracy Unii.

Podstawowe dla określenia właściwości sądu w sporach ze stosunku pracy jest rozporządzenie Rady 44/2001 z 22 grudnia 2000 r. o jurysdykcji, uznawaniu i egzekucji orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych, określane jako tzw. reguły brukselskie.
zym się różni polskie prawo pracy od wspólnotowego i które jest korzystniejsze dla pracownika?
Czy Polak może swobodnie pracować w innych krajach unijnych, czy nie?
Czy Polakom przysługuje pełne prawo do migracji?


Europejskie prawo pracy zaliczane jest do I filaru systemu prawnego Unii Europejskiej. Zaznaczmy jednak, iż powyższe wyodrębnienie prawa pracy ma wyłącznie charakter umowny (jest tworem doktryny), gdyż w żadnym akcie prawnym formalnie nie dokonano takiego podziału.[M. Tomaszewska, Indywidualne prawo pracy Unii Europejskiej (w:), Zatrudnienie i ochrona socjalna pod red. Z. Brodecki, Warszawa 2004, s. 102] Istnieją także rozbieżności w nazewnictwie, gdyż określa się tę gałąź jako: prawo pracy Wspólnot Europejskich [R.Birk, Podstawy prawne wspólnotowego prawa pracy, (w:) Europejskie prawo pracy i prawo socjalne, pod. red. H. Lewandowskiego, K. Serafin, Łódź 1998, s.27}, bądź europejskie prawo pracy w węższym znaczeniu [ L. Florek, Europejskie prawo pracy, Warszawa 2003, s. 15], lub prawo pracy Unii Europejskiej [A.Szydłowska, Europejskie prawo pracy, „Unia Europejska. Przegląd Prawno-Gospodarczy” 2002, nr 4 (27), s. 62] albo europejskie prawo socjalne.[ A.M. Świątkowski: Europejskie prawo socjalne t. I, Warszawa 1998, s. 5]

Samo wyodrębnienie prawa pracy z całości porządku prawnego prawa Unii opiera się na analogicznym kryterium, które stosuje się do wyodrębnienia prawa pracy w poszczególnych państwach członkowskich. W konsekwencji należy uznać, iż europejskie prawo pracy to zespół norm regulujących stosunki społeczne związane ze świadczeniem pracy na podstawie stosunku pracy, z tym zastrzeżeniem, że zarówno pojęcie: praca, jak i pojęcie: stosunek pracy są definiowane na podstawie prawa unijnego, a nie prawa krajowego. [ M. Tomaszewska, op. cit., s. 102]

Jeżeli chodzi o systematykę wewnętrzną europejskiego prawa pracy, to składa się ono z: indywidualnego prawa pracy i zbiorowego prawa pracy. Podkreślmy, iż system zabezpieczenia społecznego leży poza zakresem prawa pracy Unii.

Podstawowe dla określenia właściwości sądu w sporach ze stosunku pracy jest rozporządzenie Rady 44/2001 z 22 grudnia 2000 r. o jurysdykcji, uznawaniu i egzekucji orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych, określane jako tzw. reguły brukselskie.

źródło: www.justitia.pl