Taryfa celna

Polska nomenklatura jest wzorowana na nomenklaturze, która została wprowadzona „Międzynarodową konwencją w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów”. Nomenklatura składa się z 21 sekcji, które z kolei usystematyzowane są w działy. Sekcje i działy są opatrzone uwagami podającymi zasady klasyfikacji towarów. Polska Nomenklatura scalona zawiera ogólne reguły interpretacyjne pełniące istotną funkcje ponadto zakresie wymiaru celnego. Dodatkowo wprowadza autonomiczne ogólne zasady określające wysokości stawek celnych oraz jednostki miar i ich oznaczenia.
Towary zawarte w taryfie celnej są przyporządkowywane do określonych kodów PCN i w zależności od potrzeb taryfikacyjnych wymienione indywidualnie lub jako zagregowane.
W taryfie celnej zostały wprowadzone stawki celne ad valorem czyli liczone od wartości celnej towarów. Oprócz stawek określonych ad valorem (od wartości) zostały wprowadzone również stawki celne mieszane tzn. stawki ad valorem powiększone o stawkę celną specyficzną, jak również stawki celne alternatywne tzn. stawki ad valorem stosowane wówczas, gdy ustalone cło według tej stawki jest wyższe od cła ustalonego z zastosowaniem minimalnej lub maksymalnej stawki celnej specyficznej przypisanej do tego samego towaru.

Stawki celne można systematyzować m.in. według kryterium: kraju ich pochodzenia na: stawki autonomiczne, konwencyjne (podstawowe), oraz preferencyjne; dla krajów i regionów najmniej rozwiniętych (LDC), i dla krajów i regionów rozwijających się (DEV), Stosowane są również stawki obniżone w wyniku zawartych umów o strefach wolnego handlu.
Autonomiczne stawki celne znajdują zastosowanie w stosunku do towarów pochodzących z krajów, które nie korzystają z klauzuli największego uprzywilejowania (KNU), lub z preferencji celnych (stawki celne DEV i LDC), albo w przypadku gdy ustalenie kraju lub regionu z którego pochodzi towar jest niemożliwe, oprócz przypadków w których stawka celna konwencyjna jest wyższa i wówczas ma zastosowanie.
Stawki celne konwencyjne są stosowane co do towarów pochodzących z krajów lub regionów korzystających z klauzuli największego uprzywilejowania - KNU, wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja w której stawka autonomiczna jest niższa od konwencyjnej i to ona jest wówczas stosowana.
W stosunku do towarów pochodzących z krajów lub regionów najmniej rozwiniętych (stawki celne preferencyjne LDC) lub pochodzących z pozaeuropejskich krajów lub regionów rozwijających się (stawki celne preferencyjne DEV) znajdują zastosowanie stawki celne preferencyjne. Stawki te dotyczą tylko niektórych towarów wyszczególnionych w taryfie celnej. Prezes Głównego Urzędu Ceł będzie wydawał wyjaśniania do taryfy celnej w formie not wyjaśniających lub not interpretacyjnych. Wyjaśnienia, te będą oficjalną wykładnią nomenklatury towarowej - PNC.
W Kodeksie celnym została wprowadzona instytucja środków taryfowych. Do środków taryfowych zalicza się zawieszenie poboru ceł w całości lub w części, oraz kontyngenty taryfowe i plafony taryfowe.

źródło: www.justitia.pl