Umowy międzynanrodowe jako żródło administracyjnego prawa gospodarczego

Ratyfikowane umowy międzynarodowe dziela się na ratyfikowane za zgodą wyrażoną w ustawie i zgody tej nie wymagające. Zgody na ratyfikację wyrażonej w ustawie wymagają umowy dotyczace:

* pokoju
* sojuszy
* układów politycznych i wojskowych
* wolności
* praw i obowiazków obywateli
* członkostwa Rzeczpospolitej Polskiej w organizacjach międzynarodowych
* znacznego obciązenia państwa pod względem finansowym
* innych spraw uregulowanych w ustawie, lub w których Konstytucja ustawy wymaga

Ratyfikowane umowy międzynarodowe mogą dotyczyć:

* Zasad traktowania przedsiębiorców państw obcych
* Unikania podwójnego opodatkowania
* Tworzenia warunków sprzyjających rozwojowi międzynarodowej współpracy gospodarczej
* Integracji gospodarczej i liberalizacji obrotu gospodarczego

Ratyfikacji umów międzynarodowych dokonuje Prezydent RP. Umowa międzynarodowa ratyfikowana za zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo w razie kolizji z ustawą. Przeważającą część porozumień dotyczących wykonywania zdań z zakresu administracji gospodarczej stanowią umowy nieratyfikowane, zawierane na szczeblu rządowym, ministerialnym, ambasadorów, a niekiedy nawet przez upoważnione terenowe organy administracji rządowej. Nie są one źródłami prawa w rozumieniu Konstytucji, a zawierają postanowienia wiążące państwa - strony. Za ich wykonanie odpowiadają odpowiednie organy administracji publicznej. Nieratyfikowane umowy miedzynarodowe mogą regulować np. sprawy:

* Tworzenia wspólnych przedsiębiorstw państwowych
* Wspólnych inwestycji gospodarczych
* Przebiegu gazociagów, ropociagów, linii energetycznych i komunikacyjnych
* Kontroli
o celnej
o przejść granicznych
o łączności
o poczty
o telekomunikacji
o transportu
o tranzytu
o ochrony środowiska
o współpracy gospodarczej regionów przygranicznych


źródło: www.justitia.pl