W takich sytuacjach działamy natychmiast. Wybieramy rozwiązanie, które najszybciej zapewni potrzebującym wodę pitną, jedzenie, dach nad głową, przedmioty pierwszej potrzeby oraz uchroni ich przed dalszym zagrożeniem życia. Niesiemy pomoc bezpośrednio lub współpracujemy z lokalnymi instytucjami bądź organizacjami już stacjonującymi na miejscu. W zależności od ilości zebranych środków i możliwości działania, zakładamy w danym kraju misję PAH, prowadząc długofalowe programy pomocy, albo niesiemy pomoc poprzez lokalne organizacje.
Mamy świadomość, że odbudowa zniszczeń i powrót do normalności zajmują dużo czasu. Ludziom, którzy wszystko stracili, chcemy pomóc jak najszybciej zacząć na nowo normalnie żyć. Dlatego włączamy poszkodowanych w proces odbudowy zniszczeń. Dzięki temu czują się niezależni i odpowiedzialni za swój własny los.
Pierwsza akcja pomocy natychmiastowej dała początek naszej organizacji. Działo się to w grudniu 1992 roku, kiedy pojechaliśmy z konwojem do oblężonego Sarajewa. Od tamtej pory pomogliśmy w 40 miejscach na całym świecie.
19 sierpnia - Światowy Dzień Pomocy Humanitarnej – fact sheet
• Co roku same tylko katastrofy naturalne dotykają w większym lub mniejszym stopniu około 300 milionów ludzi. Kolejne krwawe żniwa zbierają konflikty zbrojne, wojny domowe, wypędzenia oraz prześladowania. ONZ szacuje, że na świecie jest ok. 27 milionów wewnętrznych uchodźców oraz 10 milionów uchodźców, którzy musieli opuścić kraje, z których pochodzą.
• Pracownicy humanitarni starają się zapewnić wszystkim tym ludziom niezbędną pomoc, bez względu na miejsce zamieszkania, wyznanie, narodowość, kolor skóry czy deklaracje polityczne.
• Geneza pomocy humanitarnej: 1859 Henry Duant – kupiec i filantrop z Genewy organizuje szpital polowy, w którym z pomocą miejscowych kobiet opatruje żołnierzy rannych w bitwie pod Solferino. Wszyscy ranni otrzymują pomoc – bez względu na stronę, po której walczyli. W 1863 Dunant zakłada Międzynarodowy Komitet Pomocy Rannym, który później przekształca się w Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża.
• U podstaw pomocy humanitarnej leżą następujące zasady:
o humanitaryzm
o bezstronność (udzielanie pomocy jedynie według potrzeby, bez rozróżnienia stron konfliktu)
o neutralność (brak stanowiska w sporach religijnych, politycznych)
o niezależność (niezależność działań pomocowych od państwa)
Należy zwrócić uwagę, że zasada neutralności jest coraz częściej negowana przez organizacje, które decydują się na zajmowanie stanowiska np. w sprawie łamania praw człowieka w krajach, w których niosą pomoc.
• Pomoc humanitarna udzielana przez organizacje na całym świecie to profesjonalna dziedzina wiedzy. Oparta jest na konkretnych rozwiązaniach prawnych i międzynarodowych standardach.
• Organizacje humanitarne oprócz akcyjnych form działania i zbierania funduszy, przygotowują się do niesienia pomocy przez cały rok. Opinia publiczna coraz częściej rozumie, iż wsparcie organizacji przez cały rok umożliwia im natychmiastową reakcję na potrzeby osób potrzebujących pomocy.