Rozpoznawalność zwierza
Znakiem rozpoznawczym tapira górskiego jest wełnista sierść i dolna biała warga. Jest ubarwienia albo szaro-czarnego, albo brązowego, wszystko zależy od tego gdzie sobie tapir żyje. Dorosłe osobniki osiągają do 1,8 m długości oraz metra wysokości. Nie należą do chudzinek – potrafią ważyć nawet 225 kg, przy czym samice są większe i cięższe od samców. Posiadają krótki i gruby ogon oraz niezwykle długi i giętki nos.
Gdzie i kiedy spotkać?
Tapiry górskie upatrzyły sobie terytorium w Andach, na obszarze Kolumbii i Ekwadoru. Najlepiej czują się w zamglonych lasach, gdzie mają jedyną szansę przetrwania. Tapiry występują na wysokości powyżej 1950 m n.p.m. Są aktywne głównie nocą, dzień smacznie przesypiając.
Pora obiadowa
Choć są dosyć spore, są niezwykle łagodne i roślinożerne. Uwielbiają wcinać rozmaite gałązki i liście, od czasu do czasu poszukując jednak złóż soli, aby uzupełnić minerały. Jednak przez swoją łagodność są częstym posiłkiem na stole jaguarów i pum.
Ciekawości z kości
Tapiry komunikują się ze sobą przy pomocy wysokotonowych gwizdów, jednak robią to głównie w trakcie okresu godowego. Zazwyczaj są samotnikami i nie wdają się w żadne dyskusje między sobą. Samce oznaczają terytorium przy pomocy moczu, kału lub potu, który roznoszą poprzez pocieranie się o drzewa. Należy do gatunku zagrożonego wyginięciem, oznaczony kategorią EN wg Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych.
środa, 23 styczeń 2013 09:54
Pogłaszczesz po nosie pana Tapira?. +Video
Tapir górski jest przedstawicielem nietypowych ssaków o ciekawej fizjonomii. Większość z nas kojarzy wygląd małego tapirka – to takie niewielkie stwory obdarzone białymi paskami jak warchlaki dzików. Dziś natomiast dowiecie się czegoś więcej o tych niezwykłych stworzeniach.
Dział:
Zwierzęta
Oznaczone pod